HOTZAK, bortzgarren eguna (XVII)

 

XVII

Bortzgarren eguna motza izan zen, horrela eskatu baitzuen Pirinioetako orografiak. Joxe Antonio Etxebarrietak erran omen zuen behin euskaldunok Europako kurduak garela, industria eta banka kapitalistaren zama handiarekin, baina kurduen mendien laguntzarik gabe.

Ez nengoen ados. Bueno, erdizka.

HOTZAK, bortzgarren eguna (XVI)

 

XVI

Ez nion buelta gehiagorik emanen, erabakita zegoen: egun horretan bertan berarekin lo egiteko eskatuko nion Karlosi. Ez zegoen hotz hura jasaterik. Aitzineko gauean eskatzekotan egon nintzen, baina Kubako eztabaida ergelagatik ez nion proposatu azkenean. Kubakoak koadrilan izan genuen bertze eztabaida pito bat gogoratu zidan.

HOTZAK, laugarren eguna (XV)

 

XV

Karlosek esan bezala, infernu hotza zen hura, ezin hobeki laburbildu Mer de Rêves haranean egun haietan bizi genuena. Jada ez zen arropa gehiago edo gutxiago jartzea, afera ez zen hori, afera zen han elurra bera zegoela hotzak. Ezin nuen imajinatzen ahal zer-nolako sarirekin konpentsatuko ninduen Ama Benemeritak hortik bizirik ateratzea lortzen banuen, baina hartutako arriskuak hurrengo hogei urteetan Cadizeko aste santuko prozesioetara joateko baimena eskatzeko eskubide guztia ematen zidan behinik behin.

HOTZAK, laugarren eguna (XIV)

XIV

Nire txanda zen. Karmelo soka-buru joana zen goizetik, izotzezko paretan erori zen artio. Gero, bere gaitasunaren erakustaldi ikaragarria emana zuen Eiderrek, Milentas de Bozes maisuki gaindituz. Orain, beraz, nire txanda zen. Nik ere kosk egin nahi nion Shackletonen Bideari.