ETXERA
Libre
nintzelarik, euskal presoak, E-TXE-RA!
oihukatzen nuen manifetan, idazten nuen afitxetan, margotu pankartetan. Orain,
preso nagoela, euskal presoak, KA-LE-RA!
oihukatu nahi dut. Lehenik kalera, eta bakoitzak erabaki dezala gero etxera
joan nahi duen ala ez.
KULTUR
TRUKAKETA
Egun
batean espainiarrak eta frantsesak etorri ziren Euskal Herrira, eta akelarre, zulo eta bertze hitz batzuk ikasi zituzten. Bertze egun batean
milaka kilometrora sakabanatu gintuzten, eta patio eta promenade, eta vis a vis eta parloir ikasarazi zizkiguten.
EGUZKIA
Hondar
urteetan usu solastatu naiz ilargiarekin, baita berarekin amets egin ere.
Orain, eguzkia dut bidaide.
Okzitanian
ere (Frantzian ez dakit), ekialdetik sortzen da ekia, eta mendebaldetik sartu.
Bide horretan, ziegako leihotik sartzen zait tarte batez, lotsagabe.
Bere
izpien ferekak senti ditzaket.
Gaur,
otsoaren hilak hamaika dituela eta bi aste eta erdi igaro direlarik paretatzar
hauen artean sartu nindutela, kartzelariak iragarri dit leihotik ez baizik eta parloirretik
sartuko zaidala eguzkia.
DEITU
ETA SEGI
Espetxean,
zer edo zer nahi baduzu, tinbre bat duzu ziegan. Korridoretik eskaileretara
ateratzeko, tinbre bat duzu.
Deitu,
eta, zuk ikusten ez duzun nahiz eta berak bai ikusten zaituen pertsona batek
atea irekitzen dizu.
Modulutik
ateratzeko ere, tinbre bat duzu, eta horrela denbora guzian, lekuz leku eta
aretoz areto joateko.
Bihar,
maleta prestatu eta tinbrez tinbre saiatuko naiz hemendik ateratzen.
Kontatuko
dizuet.
iruzkinik ez:
Argitaratu iruzkina