2015(e)ko martxoaren 30(a), astelehena

HOTZAK, bigarren eguna (V)




V

Erori berria zegoen elurra, freskoa erraten den moduan, eta bidea irekitzea lan neketsua zen. Gainera, haizeak gogor jotzen zuen aurpegian. Gogotsu iratzarri nintzen baina, eta soka-buru joatea erabaki nuen.

Bueno, horregatik eta Karmelori lan pixka bat kentzearren. Izan ere, lehenbiziko eguneko bide ia guztian bera joan zen soka-buru, eta elurretan aztarna irekitzeak badu bere lana. Horretatik aparte, ohi baino serioago ikusten nuen gainera. Ez zuen ja ere erraten, baina banekien Eider eta Jon etorri izanak apur bat kezkatzen zuela. Urrundik nabari zitzaion. Karmelo ez da horren serioa, kontrakoa baizik, zinez tipo alaia, batez ere lagunartean.

2015(e)ko martxoaren 25(a), asteazkena

Erlojuari eraso basapiztiaren sabelean (XIII)




Epaile txit agurgarria:

Little nauzu, Ernesto, Urruñan bizi zen Berriozarko Baztandarra. Bai, hori da, epaitegian elezaharrak kontatuz enroilatzen zena.

Afera da elkar ikusi genuen hondar aldian hitza moztu zenidala (bizarra eta guzi egina nuen zurekin nuen hitzordura joateko!), eta solasez aipatu nahi nuena idatziz adieraziko dizut, zehatz-mehatz eta hitzez hitz oroituko ez naizen arren.

2015(e)ko martxoaren 23(a), astelehena

HOTZAK, bigarren eguna (IV)


 
IV 

-Dooonde vaaas Juaniiiiitoo! kantatuko zizun Evaristok -erran nion Joni bastoiekin abiatzen zela ikusi nuelarik-. Gaur ezkerreko mendi-mazela maldatsu hori guztia zeharkatu behar dugu; sartu bastoiak motxilan eta atera pioleta.

2015(e)ko martxoaren 16(a), astelehena

HOTZAK, lehenengo eguna (III)




III

Pisuan motxila prestatzen ari nintzela eduki nuen zalantza, zalantza koxkorra. Zazpi egun ziren, aste oso bat Frantziako Pirinioetan barna espetxean egondako tipo batekin, mutil-laguna klandestinitatean zeukan neska batekin eta kristoren kankailua zen beste abertzale batekin. Beraz, eraman behar nuen pipa, bai ala ez?

2015(e)ko martxoaren 11(a), asteazkena

Erlojuari eraso basapiztiaren sabelean (XII)




IGANDEA

Kristauen jefeek diote beren jainkoak atseden eguna izendatu zuela igandea, nahiz eta beraiek egun horretan lan egiten duten soilik (eta guti). Presook berdin-berdin ateratzen gara patiora igandetan ere, bueltak eta bueltak ematera atsedenik gabe.

Aztekek jainkoen edaria deitzen zioten txokolateari, eta jende hilgarriak debekaturik zeukan. Guri, gosaltzeko, kakao edaria banatzen digute igandeetan, kruasana eta guzi.

2015(e)ko martxoaren 9(a), astelehena

HOTZAK, lehenengo eguna (II)


 
II
 
-Baietz neska, anima hadi! -erran zidan Karlosek berarekin eta Karmelorekin eguberrietako astean Pirinioetara joateko gonbidapena luzatu zidanean.

-Ez dakit Haibol -erantzun nion-, arras hozbera naiz eta ez dut ezta fundamentuzko lo-zakurik ere.

-Horregatik ez kezkatu, antzara griseko lumadun lo-zaku berria erosi dinat eta nire lo-zaku zaharra utz diezanaket.

2015(e)ko martxoaren 2(a), astelehena

Erlojuari eraso basapiztiaren sabelean (XI)


AKATSAK

Lau aste postarik gabe, urruntasunean urrun. Kartzelariak atea ireki du eta lehen gutun mukurua eman dit. Urduri hasi naiz eskutitzak (bat ordenagailuitza) irakurtzen.

Prefosta, akatsen bat egon da. Nire izenean datoz baina… “…faltan bota zaitugu…”, “…gure bihotzek bat egin dute zurearekin…”, “…como hijo y hermano no tienes precio, como pareja no tienes precio, como persona y amigo no tienes precio…”, “…faltan zaitugu…”, “…zu ikusteko eta entzuteko aukera izatea ikaragarria izan zen, benetan hunkigarria…”, “…zenbat aldiz agertu zaren nire ametsetan! Beti kontent!”, “…maite zaitugu…”, “…erna nahiz lo egindako ametsetan ikusi zaitut aunitzetan…”, “…ikusi zintudan momentu hura ahaztezina izanen da betiko niretzat…”, “…nire bizitzako momenturik hunkigarriena dudarik gabe…”, “Gora zu eta zu bezalakoak!” eta gisa honetakoak erraten dute gutun hauek.