Igotzea, jaistea,
frakzionamentuen igarotzea… oinarrizko ariketak ikasi eta praktikatu genituen
larunbat goizean Peñarteako eskalada eskolan (Karraskal lagunendako). Horren
ondorioz, gorputzeko gihar guziak xehatuak genituen igande goizean. Hala ere, gogoz
agertu ginen Otxolakoen lokalera.
Erromatar galtzada
jarraituta berehala agertu zitzaigun ezkerrean leizearen sarrera, jendearen
eta animalien erorketak saihesteko bi murru dituela inguruan. “Tximua, 165m sakon”
irakur daiteke murruan, kobazuloaren izena eta sakonera zehazten duela.
Talde handia ginen,
beraz, itxoitea egokitu zitzaigun. Lehenik, Otxolakoek sokak ekipatu arte, eta
gero, kurtsillisten zalantza bakanak argitu arte.
Tximuak sarrera polita
dauka, 18 metroko putzuarekin.
Tximuako putzua ikus zitekeen Otxolak antolatutako ikastaroaren kartelean |
Higakin konoaren
gain-gaineraino eraman gintuen sokak. Gero, aukera bakarra genuen: beheiti.
Hainbat denboraz beherantz joan ginen formaziorik gabeko tarte batetik eta eroritako
harritzarren artetik. Katazulo batera ailegatu ginen. Katazulo honek kobazuloa
bitan banatzen duela erran genezake. Hau igarota, formazio mordoa ikus daiteke,
gorila baten antza duen eta kobazuloari izena ematen dion estalagmita erraterako.
Tximua interneten bilatuta... |
Hondoan lakua ikus
genezakeen. Alabaina, ez ginen beheraino joan eta zeharkaldi moduko bat egin
genuen ezkerreko aldetik. Eskubanda bat igaro genuen, baita estalagmiten arteko
tuneltxo bat ere.
Ondoren, gorako bidea
hartu genuen zenbait txorreratik eta, puntu batera ailegaturik, mokadu bat jatera
eseri ginen.
Leizeak apur bat
gehiago segitzen omen du, putzuren batetik, baina interes handirik gabekoa
itxuraz. Hortaz, buelta eman eta kanporako bidea hartu genuen.
Tximua leizearen krokisa |
iruzkinik ez:
Argitaratu iruzkina